Hayalleri ile hatıraları arasındaki çıkmazın sonuna gelmiş olan faniyim ben. İçindeki coşkusu ummanlara karışacak kadar gani olan çocuğum ben. Sırtındaki yük gözlerinden yaş eksik etmeyen ihtiyarım ben. Babam Yahya’nın sırt döndüğüyüm ben. Rahmi’nin sevmediğiyim ben. Rüstem’in kızını vermeyeceğini aşağılayarak ilan ettiğiyim ben. Analığım Zeliha’nın çocuklarına uzak durmalarını tembihlediğiyim ben. Muhsin’in iftira attığıyım ben. Pembe’nin yüzüne bakıp canına kıydığıyım ben. Oğlum Yasin’in bir fare gibi görüp terk ettiğiyim ben. Genç kızların resmine bakıp “ay” dediği acınası yaratığım ben. Sırtındaki kamburu gizlediği için geniş kıyafetler giyen bedbahtım ben. Konya soğuğunda kirli battaniyesinin altında titreyenim ben. Uçsuz bucaksız bozkırın acınası çobanıyım ben. Şehirdeki çayevinin kandırılmış ortağıyım ben. Cadde kenarının elleri kirli boyacısıyım ben. Lokantaların boyu tezgâha yetişmeyen bulaşıkçısıyım ben. Bodrum kattaki okey salonunun garsonuyum ben. Bulduk Tekkesi Efsanesinin meddahıyım ben. Tekke’deki türbeden kuvvet alan inanmışım ben. Kör için Peygamber’ini azarlayan Allah’ı Topal Hephaistosla kıyaslayan imansızım ben.