Ziya Paşa’nın şu meşhur beytini duymayan yoktur: “Bîbaht olanın bağına bir katresi düşmez Bârân yerine dürr ü güher yağsa semadan” Ne diyor şair? “Semadan yağmur yerine inci ve mücevher yağsa bahtsız olanın bahçesine bir damlası dahi düşmez.” diyor. Acaba böyle mi? Bahtsızlık diye bir şey var mı? “Yeni bir ev aldım; o gece deprem oldu, evim yıkıldı. Hayatımın sınavına giderken kaza geçirdim, hastanelik oldum. Altılı ganyanda hep beşte kalıyorum.” diyenler hep bahtsız insanlar mı yoksa bahtları çalınan zavallılar mı? Peki çalındıysa bu bahtlar, kime verildi? Bu roman onların hikâyesi: Çalınmışlar ve Eklenmişler…