Nisa günahlarla sevapların can çekiştiği o son virajda karşılaştıklarıyla konuşulan hiç bir şeyin yaşandığı kadar gerçek olmadığını anladığında gördüklerini değil göremediklerini anlamaya çalışır. Düşüncelerin sözlere, sözlerin kadere dönüştüğü bir evrende "seni ateşini bildiğin cehenneme emanet edip, sırtımı buz dağına yasladım." derken Gül'e nasıl bir hata yaptığını yine kendi imtihanları öğretecekti. Tarık, Nisa, Gül, Suat... Sistemin kusursuz işleyişi ters düz edecekti hepsinin planlarını. Öğretecekti hayat doğru bildikleri yanlışları... Ve Aşk... Rüzgar olup sönen ateşin küllerini savururken, lav olup akacaktı hayatlarına...