Yalnızlığımı korkudan titreten kalabalık, hayallerimden, hayallerimse senden ibaret. Uzakta, bilmediğim yerlerdesin, yarınlarımın gel nidaları adresinden habersiz, yitip gider seni çağırışlarım. Öyle yoksun ki rüyalarımı kıskanarak yaşıyorum, oysa üç adım ötemde de olsan gökyüzü seni özlediğim kadar mavi değil… Saati geri kalmış bir gece bekçisinin erken güneşi gibi tahminlerden önce gel, ihtiyar yanlarım yeşersin, olmaz mı? Söyle hangi şartla kabulünüm, kim olsam kokuna doyarım? Hangi kimlikle sarılabilirim sana? Söyle senin gözlerinle sana bakan, sana nasıl yabancı olabilir?